Ufak bir garipseme yaşadığımız dönemlerdeyiz. Bazen mutlu bazen mutsuz zamanla da umutsuz bir çıkmazın içindeyiz. Yorgunuz ......
Yorulmak insana özgü bir kavramdı da , umutsuzluk bu kadar etkilermiydi güneşi ayı toprağı bedeni.
Güzel günleri görmeyi özledik , yaşama sevincini yüzümüze vuran rüzgarı , terleten güneşi , serinleten ağaçları....
Gülen çocukları renk renk kıyafetleri mis gibi kokan kahveyi . İşte umut demiştik ilk başta umut nerde uğramaz mıydı ki ?
Biz yazmalıyız ki değişsin , biz yazmalıyız ki gerçekleri güzelleşsin .
Temizlensin dünya yetiştirilsin gençler , sevilsin çocuklar.
Yeniden kavuşalım o eski günlere .